آسانسور هیدرولیکی چیست؟

آسانسور هیدرولیکی از آسانسورهایی هستند که توسط پیستونی که درون یک سیلندر حرکت می کند تأمین می شوند. آسانسور هیدرولیکی یک موتور الکتریکی برای حرکت پیستون ، روغن هیدرولیک را درون سیلندر پمپ می کند. پیستون به راحتی کابین آسانسور را بالا می برد. دریچه های الکتریکی رهاسازی روغن را برای نزولی ملایم کنترل می کنند.

از آسانسور هیدرولیکی در ساختمان های تا ارتفاع پنج یا شش طبقه بطور گسترده استفاده می شود. بعضی اوقات اما به ندرت تا 8 طبقه بلند است. آسانسور هیدرولیکی که می توانند با سرعت حداکثر 61 متر (200 فوت) در دقیقه کار کنند ، از ماشین آلات بالابر بلند که از سیستم دنده دستی و دنده گیر استفاده می کند ، استفاده نمی کنند.

تمام پمپ های هیدرولیک مدرن یا به یک کنتاکتور حالت جامد یا یک استارت Y مکانیکی Y-Delta مجهز شده اند. سنسورهای کنتاکتور حالت جامد برای موتور و منبع تغذیه ساختمان بهتر هستند ، زیرا سیم پیچ ها دوام بیشتری دارند و افت ولتاژ در طول خط منبع تغذیه ساختمان وجود ندارد. استارتاپ های Y-Delta برای شروع موتور با سرعت کم از دو کنتاکتور استفاده می کنند و سپس با سرعت کامل حرکت می کنند. آسانسور هیدرولیکی به طور ناگهانی شروع به کار کردند و نیروی برق را با انفجار کامل به داخل موتور فرستادند. این فشار زیادی به موتور وارد می کند که به نوبه خود باعث می شود که سریعتر از موتورهای موجود در استارت Y-Delta یا Solid-حالت پایدار سوزانده شوند.سه نوع آسانسور هیدرولیکی وجود دارد.

با استفاده از سیستم های هیدرولیکی هولید  ، ماشین آسانسور هیدرولیکی روی پیستونی سوار می شود که درون یک سیلندر حرکت می کند. استوانه در داخل زمین تا عمق مساوی با ارتفاع آسانسور هیدرولیکی بالا می رود. از آنجا که مایع هیدرولیک از طریق دریچه به داخل سیلندر پمپ می شود ، ماشین بالا می رود. با بازگشت مایعات به مخزن ، ماشین پایین می آید. این سیستم اغلب هیدرولیک Inground نامیده می شود.

هیدرولیک بی کیفیت

آسانسور هیدرولیکی بی کیفیت در اواخر دهه 1970 یا کمی زودتر اختراع شدند. آسانسور هیدرولیکی دارای پیستون هایی برای بالا بردن و پایین آمدن در داخل هستند.

آسانسور هیدرولیکی طناب دار

آسانسور هیدرولیکی طناب دار (همچنین به عنوان آسانسور عمل غیر مستقیم  نیز شناخته می شود) ، بدون نیاز به استوانه زیرزمینی ، افزایش آسانسور تا 18 متر (60 فوت) گسترش می دهد. به عنوان توان بیشتر سیلندر هیدرولیک و واحد قدرت ، نسبت 1: 2 (توان از واحد انرژی هیدرولیک: فاصله واقعی حرکت آسانسور) می تواند فراهم شود. سیستم های آسانسور هیدرولیکی طناب دار پیستون دارند که طنابی از آن عبور می کند. یک انتهای آن به ماشین متصل شده است و دیگری در انتها محکم شده است. همچنین آسانسور هیدرولیکی طناب دار به فرماندار احتیاج دارند زیرا طناب را نگه می دارد و خطر سقوط خودرو در هنگام شکستن طناب وجود دارد.

مزایای آسانسور هیدرولیکی:

بدون نیاز به تقویت. سیلندر که کابین آسانسور هیدرولیکی را بالا می برد توسط زیر زمین پشتیبانی می شود (فقط برای هیدرولیک هولد شده).

معمولاً ارزانتر از واحدهای کششی هستند.

اگر خط خراب شود ، آسانسور هیدرولیکی سریعتر از آنکه روغن تمام شود سقوط نمی کند.

در حال حاضر امروزه دو آسانسور اصلی  وجود دارد: آسانسور هیدرولیکی و آسانسورهای روت شده.

سیستم های آسانسور هیدرولیکی یک ماشین با استفاده از یک هیدرولیکی بلند، و یک پیستون مجهز به مایع نصب شده درون یک سیلندر است که آن را بلند می کند.

سیلندر به یک سیستم پمپاژ مایع وصل شده (به طور معمول، سیستم های آسانسور هیدرولیکی مانند روغن استفاده می شود اما با مایعات غیر متراکم نیز کار می کنند).

سیستم آسانسور هیدرولیکیدارای سه بخش است:

مخزن (مخزن مایع)

یک پمپ، توسط یک موتور الکتریکی طراحی شده است

شیر بین سیلندر و مخزن

نیروهای پمپ از مخزن به لوله ای که به سیلندر منتهی می شود مایع می شود. هنگامی که شیر باز می شود، مایع تحت فشار، مسیر کمترین مقاومت را طی می کند و به مخزن مایع بازگشت می کند. اما هنگامی که شیر بسته است، مایع تحت فشار هیچ جایی به جز به داخل سیلندر نمی رود. همانطور که مایع در سیلند جمع می شود، پیستون را بالا می برد، و آسانسور ماشین را بلند می کند.

وقتی ماشین به کف نزدیک می شود، سیستم کنترل سیگنال را به موتور الکتریکی می فرستد تا به تدریج پمپ را خاموش کند. با پمپ خاموش، هیچ سیال دیگری در سیلندر جریان نیافته است، اما مایع موجود در سیلندر نمیتواند فرار کند. پیستون روی مایع قرار دارد و ماشین که در آن است باقی می ماند.

برای کاهش ماشین، سیستم کنترل آسانسور هیدرولیکی یک سیگنال را به شیر می فرستد. شیر توسط یک سوئیچ الکترومغناطیسی به طور الکتریکی عمل می کند. هنگامی که سوپاپ باز می شود، مایع که در سیلند جمع آوری شده است می تواند به مخزن مایع منتقل شود. وزن ماشین و محموله بر روی پیستون قرار می گیرد که مایع را به مخزن هدایت می کند. ماشین به تدریج فرود می آید برای توقف خودرو در طبقه پایین، سیستم کنترل دوباره شیر را خاموش می کند.

مزایا و معایب آسانسور هیدرولیکی

مزیت اصلی سیستم های آسانسور هیدرولیکی این است که آسانسور هیدرولیکی می توانند نیروی نسبتا ضعیف پمپ را برای تولید نیروی قوی تر مورد نیاز برای بلند کردن ماشین آسانسور هیدرولیکی به کار ببرند. 

اما این سیستم های آسانسور هیدرولیکی از دو معضل اصلی رنج می برد. مشکل اصلی آسانسور هیدرولیکی اندازه تجهیزات است. برای اینکه ماشین آسانسور هیدرولیکیبتواند به طبقه بالاتر برود، باید پیستون را بلندتر کنید. البته، در آسانسور هیدرولیکی سیلندر باید کمی طولانی تر از پیستون باشد.

مشکل این است که کل ساختار سیلندر باید در زیر پایه آسانسور هیدرولیکی پایین دفن شود. این به این معنی است که شما باید عمیق تر بسازید.

معایب دیگر آسانسور هیدرولیکی این است که آنها نسبتا ناکارآمد هستند. انرژی زیادی برای بالا بردن چندین طبقه آسانسور به کار می برند و  طول می کشد، همچنین در آسانسور هیدرولیکیاستاندارد، هیچ راهی برای ذخیره این انرژی وجود ندارد. انرژی موقعیت (انرژی پتانسیل) تنها کار می کند تا مایع را به مخزن بازگرداند. برای بالا بردن آسانسور هیدرولیکی، سیستم آسانسور هیدرولیکیمجدد باید انرژی را تولید کند.